Αχ, αυτά τα “δυσάρεστα” συναισθήματα!
Συναντώ πολύ συχνά ανθρώπους που έχουν μεγάλη δυσκολία να παραδεχτούν, ακόμα και στους εαυτούς τους,
κάποια συναισθήματα. Συναισθήματα όπως ο θυμός, η ζήλεια, η οργή, η απέχθεια κοκ. Ακόμα και στις συνεδρίες
μας, που τις επιλέγουν για τη δική τους θεραπεία, η ιδέα ότι μπορεί να νιώθουν τέτοια συναισθήματα για κάποια
μέλη της οικογένειά τους, τους ταράζει συθέμελα.
Αυτό βέβαια δεν είναι παράξενο αν σκεφτείς ότι έχεις μεγαλώσει με πεποιθήσεις όπως : “Τα καλά παιδάκια δεν
θυμώνουν”, “Εσύ είσαι μεγάλο παιδί δεν πρέπει να ζηλεύεις”, “Εμείς σε αγαπάμε και το λέμε για το καλό σου”, “Το
αίμα νερό δε γίνεται” και τόσες άλλες.
Μεγαλώνεις λοιπόν πιστεύοντας ότι το να θυμώνεις με άτομα της οικογένειάς σου, είτε να τα απεχθάνεσαι ή ακόμακαι να τα ζηλεύεις, είναι κάτι κακό και κυρίως απαγορευμένο!
Παράλληλα αρχίζοντας και το σχολείο βρίσκεσαι αντιμέτωπος ή αντιμέτωπη με παρόμοιες πεποιθήσεις, όπως
“Πρέπει να αγαπάς τους συμμαθητές σου” “Πρέπει να συνεργάζεσαι με όλους τους συμμαθητές σου” “Πρέπει να
είσαι υπάκουο παιδί” και τόσες άλλες.
Οπότε αρχίζεις σιγά σιγά, από μικρή ηλικία, να απωθείς αυτά τα συναισθήματα προκειμένου να νιώθεις καλό και
αποδεκτό παιδί. Μεγαλώνοντας απωθείς, παγώνεις και καταπιέζεις οποιοδήποτε δυσάρεστο συναίσθημα,
προκειμένου να είσαι αρεστός ή αρεστή, κερδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη συμπάθεια και κυρίως την εύνοια των
άλλων.
Με τον καιρό δημιουργείται μέσα σου ένας αυτόματος μηχανισμός καταπίεσης και απώθησης αυτών των
δυσάρεστων συναισθημάτων, με αποτέλεσμα να μην αντιλαμβάνεσαι του τι πραγματικά γίνεται μέσα σου.
Επιδιώκοντας, ασυναίσθητα, σε καθημερινή βάση να έχεις τη συμπάθεια και την εύνοια των γύρω σου καταλήγεις
να βιώνεις μία έντονη εσωτερική πίεση.
Όλη αυτή η εσωτερική πίεση κάποια στιγμή μετατρέπεται σε κάποια συναισθηματική πρόκληση όπως κάποια
αγχώδης διαταραχή, δηλαδή έντονα συναισθήματα άγχους, ανησυχίας και φόβου. Φυσικά δεν αποκλείουμε ούτε
την κατάθλιψη, όπως και διάφορες φοβίες ακόμα και κρίσεις πανικού.
Επίσης, πολύ συχνά εμφανίζονται και διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές όπως ανεξήγητη κούραση, αϋπνία,
στομαχικές διαταραχές, υπέρταση, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, στυτική δυσλειτουργία, δερματικά εξανθήματα, έκζεμα, δύσπνοια κλπ.
Τώρα θα μου πεις τι κάνουμε με όλο αυτό?
Αρχικά ξεκινάμε να απομυθοποιούμε όλα αυτά τα συναισθήματα και ύστερα μαθαίνουμε πως να τα βλέπουμε στις
πραγματικές τους διαστάσεις ως ενήλικες πια. Αυτό βέβαια χρειάζεται προσωπική δουλειά που μπορείς να κάνεις
είτε μόνος ή μόνη σου, είτε με τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Η Εξειδίκευσή μου στους υποσυνείδητους περιορισμούς και προγραμματισμούς μπορεί να σε βοηθήσει να το πετύχεις αρκετά σύντομα.
Στο επόμενο podcast θα μιλήσουμε για το θυμό και τη ζήλεια, όπως επίσης πως μπορούμε να τα
απομυθοποιήσουμε.
Νατάσσα Κασσωμένου
Ολιστική Θεραπεύτρια
Thetahealing, Integration Technique, Reiki Master